.

hadden je geveld
 
 
ze hakten niet
maar zaagden met
de tand des tijd
het echte hout uit
jouw zo kostbaar lijf
 
ze hadden je geveld
de stronk bleef staan
wortels nog onaangetast
ze lieten je begaan
dachten je voor uitgeteld
 
maar jij weerbarstte
hun geweld en ontknopte
in een vrijheidsring die
takkenhoog zijn lente vierde
in een zomer die nooit kwam
 
 
wil melker
06/07/2007

     Schrijvend aan jou
      (opgedragen aan Wil Melker)

     Mijn potlood doet me beseffen
     dat ik je schrijf met hout dat 
     middenin zijn hart een staafje
     potzwarte grafiet kreeg toegewezen

     ook nu heb ik in gedachten de door
     jou in beeld gebrachte boom
     een reus waaraan kruin en wortels
     ontbreken

     we noemen hem boom ofschoon
     niets van hem overblijft dan de romp
     waarin de cirkelzaag haar klaagzang
     als een litanie ten einde zong

     een verschrikkelijk beeld
     voor wie in bomen
     het oersacrale leven herkent

 

      Iris Van de Casteele

     10 maart 2008